İçelim Güzelleşelim ....

Paylaş

Tweet

Uzun süredir içmediğim ve dün katıldığım bir kokteylde tekrar buluştuğumuz o nefis içkiyi sizlerle paylaşmak istedim ... Eğer benim gibi alkolle aranız pek iyi değilse ve hafif tadlardan hoşlanıyorsanız Punch tam size göre.

Hawaiian Punch, Milk Punch, Strawberry Punch gibi çeşitleri olan eğlenceli bir içki ... Mutlaka tatmış olanlarınız vardır ve eminim yorumlarıma katılacaksınız. Özellikle de o nefis renkleri yok mu içtikçe içesiniz geliyor :) üstelikte içimi de çok keyifli... Davetlerin vazgeçilmezi ve gözdesi olması pek de tesadüf sayılmaz. Aromalı tatlardan hoşlanıyorsanız bayıla bayıla içeceğiniz bir içkidir Punch. Sıcak ya da soğuk olarak, küçük küçük dilimlenmiş ya da rendelenmiş mevsim meyveleri ile servis edilebilir (çok şık süslemeler yapabilirsiniz).

Tek bir içki ile ya da cin , votka, curocao, rom gibi içkileri karıştırıp içerisine de çeşitli aromalar ve meyve parçacıkları katabilirsininz...

Güzel Bir Gün

Paylaş

Tweet

Herkese sıcacık bir GüNaYdIn ...

Keyif dolu, bol kahkahalı, noel babalı, hediyeli ve sevdiklerinizle geçireceğiniz harika bir gün diliyorum ... Evet evet bunu çok içten diliyorum .... Rengarenk Mutluluk Balonları gönderiyorum hepinize .) ve yılın son gününde ertelediğiniz beklettiğiniz ne varsa gerçekleştirmeye çalışın... Aramadığınız arkadaşınızı arayın, belkide yeni yıla mutlu girmesi sizin elinizde, hep almak istediğiniz o şeyi alın , plan mı yapmalıydınız evet o planı yapmanız tam zamanı .... Yep yeni bir yıl geliyor olumsuzlukları geride bırakmanın pozitif olmanın tam zamanı ... Kim bilir belki de bu yıl sizin yılınız olur he ;)
Renkli bir yıl ol 2011 =)

Bu fotoğrafta Varlığı ile sizi Mutlu Edenlere gelsin ...

El Yapımı Sürpriz Hediye =)

Paylaş

Tweet

Eee yeni bir yıl geliyor yılbaşı çekilişi yapmadan olmaz değil mi:) Minik beyaz kağıdı çektim ve amanın o da ne bir erkek ismi :):) ne alınır ki şimdi ya ? uf ne yapacağım ben diye düşünmeye başlamam çok zaman almadı...

Klasik bir hediye almak istemiyordum, keyifli ve eğlenceli olsun derken aklıma bir fikir geldi :) Hediyenin erkeği kızı olmaz dedim ve işe koyuldum. Hediye alacağım arkadaşım kız arkadaşından yeni ayrılmıştı ve son zamanlarda pek keyifsizdi ben de onu keyiflendirecek bir şeyler olsun istedim ...İnsanları mutlu etmek gerçekten çok güzel, yüzlerinde minik bir tebessüm yaratmak bile o günün iyi geçmesine neden olabiliyor...Son zamanlarda çok düşünüyorum , bu yersiz kıskançlık, çekememezlikler ne kadar da Boş... Herkes yanındakini görebilse bir şeyler için çabalayabilse eminim dünya daha yaşanılası bir hal alır.... Mutlu olmak ya da mutlu etmek için her zaman çok pahalı, lüks ya da ulaşılması güç şeylere ihtiyaç yoktur değil mi(?) Bazen masanızda bulduğunuz minik bir not ya da bir çikolata bile yeterli olabiliyor serotonin salgılanmasına... Neyse çok duygusala bağlamak istemiyorum . Bu gün üzücü bir haber aldım da bu hüzün oradan geliyor:( Bakın ben minik bir sürpriz hediye kutusu düşündüm. İçine de rengarenk bonibonlar , jelyybonlar koydum. Şıpsevdi sakızı (Love is... diye başlayan o harika manileri yok mu bayılıyorum) ve çikolatasız olmazdı tabi =)

Sevimli kuklanın birde sevimli şapkası var ucundaki boncuğu da saklanırken onu ele veriyor çıkardığı sesle :):)
Sevimli kuklaya bayıldım..... Altındaki sopayı çektiğinizde saklanıyor =)

Sevimli kutu ev arkadaşımın eseri ... yapımının da fotoğraflarını daha sonra ekleyeceğim :) Ellerine sağlık şekerim .)

KUTU YAPIMI

Genelde kendi yaptığım takıları da el yapımı kutulur ile hediye etmeyi seviyorum. Tamamen size ait bir hediye oluyor .

Renkli karton = 1TL

Yapıştırıcı = 3TL

Renkli Kurdele = 2TL

El yapımı bir kutu ile armağan edilen sevimli bir hediye paha biçilemez !

Son olarak;

Renkli Mutluluk Balonları etrafımızı sarsın ve tüm olumsuzluklardan, kötülüklerden bizi korusun ... Yeni Yılınız Kutlu Olsun =) Hoş Gel 2011 \o/

Kendi takını kendin yap :)

Paylaş

Tweet

Merhaba
Boncuk ve takı malzemeleri satan dükkanlara girdiğimde kendimi resmen kaybediyorum ... Dükkana girdiğimde kafamda tasarladığım bir şey yokken çıktığımda bir sürü fikir geliyor aklıma... Renklerin uyumuna göre ve zevkime göre malzemeleri alıyorum ve işin en zevkli kısmına geçiyorum .... :) Çocukluğumdan beri el işlerine yatkınlığım vardır. Ortaokul zamanlarımda deriler çok modaydı o zamanda derileri kullanarak takılar ve bileklikler yapıyordum bu sıralarda zincir kullanarak yapıyorum:) Sevdikleriniz için de çok şık ve değerli bir armağan oluyor benden söylemesi .)

Turbo Dreams'in takılarını yaparken!

Malzemeler :)

Bilekliğin ucuna minik bir melek ve tura kondurdum :)

Kelebekli olan her şey güzeldir, tıpkı gökkuşaklı, yıldızlı ve balonlu olan her şey gibi :)

Bende görünce dayanamadım hemen aldım ve kendime kolye yaptım yanına da takım olsun diye bir bileklik, ucuna da minik bir melek ve para koydum :)

Daha sonra başka yaptıklarımdan da ekleyeceğim :) Şimdilik bir fikriniz olsun istedim.

Malzemeler : İzmir ( Tarihi Kemeraltı Çarşısı - Konak)

Genelde doğal taş kullanmayı seviyorum hem daha şık ve kaliteli duruyor hem de enerjileri bana ve sevdiklerime iyi geliyor... :)

Dunning-Kruger Sendromu (mu) !!! upSs O da ne?

Paylaş

Tweet

Sevgili ablamdan yine süper bir mail....

Televizyon izlerken birilerine bakıp da "Ya bu adam bu sığlıkla nasıl buralara kadar gelebilmiş" diye düşündüğünüz oldumu hiç?

Ya da işyerinizde sizinle aynı ya da daha üst aşamada bir görevde olan bazıları, sizde büyük bir şaşkınlık uyandırdı mı?
onlara bakıp "Bu cahillik, kendini bilmezlik nasıl fark edilmez?" diye iç geçirdiniz mi?

Cornell University’de görevli psikologlar Justin Kruger ve David Dunning’in tarihe geçmelerine vesile olan bulguları, yani “Dunning-Kruger Etkisi” adıyla literatüre geçecek olan teorileri de, Türk sağduyusunun yüzyıllardır “cahil cesareti” dediği şeydir aslında. Dunning ve Kruger bu çalışmalarıyla 2000 yılında Nobel Ödülü kazandılar.

Justin Kruger ve David Dunning adlı iki ABD'li bu hissi çok yaşamış olacak ki, iki psikiyatri uzmanı, 10 yıl kadar önce bir teori ortaya
attı:
"Cehalet, gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan güvenini artırır."
Ve bunun üzerine bir araştırma başlatıldı. Fizyolojik ve zihinsel alanda yapılan çeşitli uygulamaların sonucunda şu bulgulara ulaşıldı:

• Niteliksiz insanlar ne ölçüde niteliksiz olduklarını fark edemezler.
• Niteliksiz insanlar, niteliklerini abartma eğilimin-dedir.
• Niteliksiz insanlar, gerçekten nitelikli insanların
  niteliklerini görüp anlamaktan da acizdirler.
• Eğer nitelikleri, belli bir eğitimle artırılırsa, aynı
  niteliksiz insanlar, niteliksizliklerinin farkına varmaya başlarlar.

Bitmedi...

Cornell Üniversitesi'ndeki öğrenciler arasında bir test yapıldı ve klasik "Nasıl geçti?" sorusuna öğrencilerden yanıtlar istendi...

Soruların yüzde 10'una bile yanıt veremeyenlerin "kendilerine güvenleri" müthişti. Onların "testin yüzde 60'ına doğru yanıt verdiklerini" düşündükleri; hatta "iyi günlerinde olmaları halinde yüzde 70 başarıya bile ulaşabileceklerine inandıkları" ortaya çıktı.

Soruların yüzde 90'ından fazlasını doğru yanıtlayan-lar ise "en alçakgönüllü" deneklerdi; soruların yüzde 70' ine doğru yanıt verdiklerini düşünüyorlardı.

Tüm bu sonuçlar bir araya getirildi ve Dunning-Kruger Sendromu'nun metni yazıldı:

"İşinde çok iyi olduğuna" yürekten inanan 'yetersiz' kişi, kendini ve yaptıklarını övmekten, her işte öne çıkmaktan ve aslında yapamayacağı işlere talip olmaktan hiçbir rahatsızlık duymaz! Aksine her şeyin hakkı olduğunu düşünür!
Ancak bu 'cahillik ve haddini bilmeme' karışımı mesleki açıdan müthiş bir itici güç oluşturur.

'Eksiler' kariyer açısından 'artıya' dönüşür.

Sonuçta, 'kifayetsiz muhterisler' her zaman ve her yerde daha hızlı yükselirler...

Bu arada, gerçekten bilgili ve yetenekli insanlar çalışma hayatında 'fazla alçakgönüllü' davranarak öne çıkmaz, yüksek görevlere kendiliklerinden talip olmaz, kıymetlerinin bilinmesini beklerler...Tabii beklerken kırılır, kendilerini daha da geriye çekerler... Muhtemelen üstleri tarafından da 'ihtiras eksikliği' ile suçlanırlar..."

Ne olur fazla mütevazi olmayın!...

"Siz de çevrenize şöyle bir bakın" diyeceğim ama eminim bu satırları okurken bile aklınızdan bir dolu yüz, bir dolu isim geçti...

Bence Dunning ile Kruger'in, bu çalışmalarıyla 2000'de, Nobel yerine Harvard Üniversitesi'nin Ig Nobel'ini alma nedeni "cahil olmamalarıydı".

Gönlümün nobelini bu ikiliye vererek yazımı Bertrand Russel'in bir sözüyle bitiriyorum:

"Dünyanın sorunu, akıllılar hep kuşku içindeyken aptalların küstahça kendilerinden emin olmalarıdır."

Kifayetsiz muhterisi nasıl tanırsınız?

Gücünü delegasyon bahanesinden alır. Ekibinin orkestra şefi havalarına girer.
Çok gürültü patırtı eder, çok şey yapıyormuş havası estirir.
Koridorlarda hızlı hızlı, düşünceli edayla yürür.
“Beşer şaşar” diye düşünür. Ama genellikle şaşan beşer başkası değil, kendisidir.
Ne olursa olsun, hazırlıklıymış, olacakları önceden biliyormuş gibi davranır.
Üstlerine karşı son derece kibardır; altındakilere (özellikle de en çok ihtiyaç duyduklarına) kötü muamele eder.
İktidar ilişkileri ve göstergeleri onun için çok önemlidir. Astlarına kimin üst olduğunu hatırlatmayı sever.
İlk denemede başarılı olamazsa, başarısızlığının belgelerini yok etmeyi unutmaz.
Talimatlarını post-it ile, e-postayla verir böylece astlarıyla yüzleşmekten kaçar.
Toplantılarda son sözü mutlaka o söyler, gerekirse başkasının sözünü tekrarlamak pahasına.

(*) Peter Prensibi: “Her çalışan, iş ortamında yetersiz olduğu noktaya kadar yükselir” der. Bunun doğal sonucu olarak, yüksek makamlar daima yetersiz insanlar tarafından işgal edilir.

Yeni Bir Yıl ... Hoş geliyoor...

Paylaş

Tweet

Genelde yılbaşı gününde hep hüzünlü olurum. Bitişler oldum olası hep hüzünlü gelir bana... 2010'u uğurlamaya başladığımız şu günlerde de bu hüzün gezinmeye başladı içimde....

Diliyorum ki 2011 Mucizeler Yılı olur ve ummadığımız ne varsa iyiye ve güzele dair, onlar gerçek olur....

Kırmızı Giymeyi unutmayııın ... Bknz.

Turbo Dreams'in Kompinleri....

Paylaş

Tweet

Bakalım Turbo Dreams'te neler varmış... :)

Çanta : FOREVERNEW

Çorap : Şirinyer Pazarı (İzmir)

Far Seti : Avon

Kolye : Accessorize (İçi açılıyor hatta fotoğraf bile koydum )

Yüzük ve Küpe ForeverNew (Çok sevdiğim bir dostumdan Doğum Günü Hediyesi)

Elbise :ZARA -Çok Şirin Sırt Dekolteli

Etek : Alimod ((İstanbul da meşhurdur)

Çiçekli Ayakkabılar : LCW

Tshirt : Maltepe Pazarı (İstanbul)

Çanta : Depenhams (Harika şeyler var - Cevahir AVM)

Çorap ve Toka : Şirinyer Pazarı (İZMİR)

can sıkıntısından moda çekimlerineee uzanan bir gün

Paylaş

Tweet

Bir gün evde sıkıldım ne yapsam ne yapsam ımmh bulamıyorum ve açtım gardrobumu ..gözlerimde bir ışık patlaması oldu ve sonrasında ne mi oldu bknz.

Makyaj çantam : M&S , Tül Taç : Atlas Pasajı (Taksim)

Elbisem Koton , Ayakkabılarım ZARA , Çantam Tschibo

Çantam El Yapımı, Uğur Böceği Kemerim ZARA, Turkuaz Badim ZARA

....

Hayatın İçinden BİR "AN"... Birkaç dakikanızı ayırırsanız iyi bir şey yapmış olursunuz..

Paylaş

Tweet

Birkaç gündür , inşaat mühendisliği arkadaşlarımın çıkarttığı bu güzel dergi (KÖPRÜ) için neler yazabileceğimi kafamda tasarlıyordum ki bugün yaşadığım bir olay, yazıma nereden başlayacağımı gösterdi bana. Bir arkadaşımla Alsancak’da turluyorduk , hararetli bir şekilde koyu bir muhabbet dönüyordu aramızda bir yandan da mağazaların önünden geçerken etiket fiatlarına yorum getiriyorduk ki köşeyi döneceğimiz anda köşede, gayet konforlu bir sepette keyif yapan bir kediyi gördük vay be dedim, kediye bak lüks bir semte yolu düşmüş ve hayatı değişmiş ,mağazadakiler konfor içinde yaşatıyor onu … Gülüştük falan o an konunun üzerinde çok durmadık ta ki bugün gördüğüm o manzaraya denk; karşıdan karşıya geçmek üzereyiz ve yanımızdan beyaz renkli bir köpek yürüyor öyle bitkin, öyle bezgin ki usul usul “ yaya geçitinden” geçmek üzereyken fark ediyoruz ki bir araba hızla geliyor bir an refleks olarak köpeğe bağarıyoruz “hey geçmesene hişt “ umru değil o an, arabanın korna sesiyle başını kaldırıyor ve gözlerinde zaman zaman bir çok insanda da karşılaştığım umutsuz bir bakış … sonra çokta takmadan yoluna devam ediyor . Tabi benim ve arkadaşımın içi param parça neredeyse ağlayacağız… neyse yolumuza devam ediyoruz ki bir anda arkamızdan sesler geliyor, baktığımızda gördüğüm şey şuan bile gözlerimin dolmasına neden oluyor, birkaç kendini bilmez muhtemelen de 15 ile 17 yaşları arasında “genç beyler” köpeğe tekme atarak yanlarından uzaklaştırıyor… Aman Allahım yıkılıyoruz resmen ve kimse bir şey demiyor, belkide kendi dertlerinden etrafın farkında değiller kim bilir… - ne yapıyorsun sen ya diyorum tekme atan çocuğa ,- ne yapayım üzerime çıkacaktı diye bir cevap veriyor pişkin pişkin … Hayret verici bir soğukkanlılıkla onun da bir canı olduğunu ve başka şekillerde uzaklaştırabileceğini anlatmaya çalışıyorum karşımda o köpekten beklide daha “ hayvan “ bir varlığın olduğunu unutarak… Gözlerim doluyor köpeğe bakınıyorum ama ortalarda yok L Normalde pek yaklaşamam korkumdan ama o an görsem neredeyse sarılacağım …

Aklımıza bir gün önce gördüğümüz o kedi geliyor – işte kimilerimiz ya şanslı oluyoruz ya da o şansı kendimiz yakalıyoruz tıpkı o kedi gibi konfor ve keyif içinde yaşıyoruz, kimilerimiz ise o zavallı, bitkin köpekçik gibi oradan oraya savruluyoruz ve belki de şiddet görüyoruz!… Bu yaşadıklarımdan aldığım bir kaç ders var ; öncelikle ne olursa olsun her canlıya saygı duymamız gerekir bu dünya sadece bize ait değil , sanki sırf bize aitmiş gibi bencilce, hoyratça kullanıyor ve tüketiyoruz her şeyi … Börtü böceğin, kedinin köpeğin, ağacın çiçeğin vebalini alıyoruz…

Ve son olarak da; belki de o kedi ve köpek bazı şeyleri bizlere gösterebilmek için kullanılan figüranlardı , hayatta bunların daha niceleri olduğunu biliyor ve bu yazıyı paylaşıyorum… Belki bir gün biz de itilip kakılan biri olabiliriz ya da biz bir köpeğe tekme atabilecek kadar “canileşebiliriz” ve işte o zaman bu yazımın aklınıza gelmesini diliyorum… Sevmek güzel şeydir ve hani hep derler ya “bir insanı sevmek ile başlayacak her şey ve dünyayı sevgi kurtaracak” diye şu an can çekişen bir dünyada belkide sevmeyi unuttuğumuz içindir bu yaşadıklarımız… Ağacı, kuşu, börtü böceği, doğayı, hayvanı , insanı ve en önemlisi de kendinizi her zaman sevin …

Sevgiyle Kalın...

Giysi Dolabımda neler var neler yok

Paylaş

Tweet

hepimizin mutlaka vardır alıpta giymedikleri. bir kenarda " ya belki bir gün giyerim" diyip ama hala giyemediğimiz işte o kıyafetler ya da takmadığımız aksesuarlar....

Artık eskisi gibi bu bununla uyar mı , yok bu renk buna gitmedi gibi sıkıntılar dertler yok neyi neyle giymek istiyorsanız giyebilirsiniz artık atreaf okadar renklendiki tezatlıklar zıtlıklar güzel görünmeye başladı .. Eh bir bakımada fena olmadı hani şu eskileriniz alıpta giymedikleriniz bence onları çıkartmanın tam zamanı geldi :)

ne bileyim ufak tefek değişiklikler inci ya da taş işlemeler , dantelde yakalar falan hoşluk katabilir.. bir düşünün derim .. bakınız bu bir çanta hemde çok orjinal değil mi ??? yaratıcılığımızın artık sınırı yook ....